Vandaag de dag voor het eerst begonnen met opstartproblemen. Het bed lag op de één op andere manier lekkerder dan anders (eigenlijk dus zoals thuis altijd

). Uiteindelijk pas om 09.30uur van de camping weggereden naar Yosemite. Het bleek erg druk, maar dat kwam waarschijnlijk omdat het hier in Amerika ‘Memorial Weekend' is. Dan zijn alle Amerikanen vrij en trekken ze erop uit. Ach we konden ze het niet kwalijk nemen...ze zijn tenslotte totaal maar 3 weken in het jaar vrij . We arriveerden zodoende pas rond 11.00uur in de vallei. Als er nu nog maar bicycles te huur waren...fjieww gelukkig wel. Zelfs één op ‘basketballerformaat' voor Dirk zoals ze dat zelf noemden. De race kon beginnen. De eerste missie was naar de ‘Yosemite Falls'...een waterval die in 3-en naar beneden dendert. Wauwie...prachtig weer!

Inmiddels begon de maag uiteraard alweer te protesteren dus bij een soort van restaurantje gestrand om een soepie en een brood(je) te eten. Even wat energie opdoen voor het vervolg van de fietstocht(de mogelijk verbrande caloriën van de totale fietstocht zaten er inéén klap weer aan).Echt zoveel mooie plaatjes onderweg geschoten. Het was gewoon moeilijk om een keuze te maken welke foto's op de site te zetten. Wat een rust straalt dit park uit...heerlijk!

Vervolgens een tripje naar het ‘Mirror Lake'. Het was inderdaad net een spiegel dat water.

Het was overigens ook een uitgelezen dag om te fietsen daar. Een strakblauwe lucht en een temperatuur van ongeveer 25 graden. Tijd voor een volgende stop (we moeten vooral niet tè moe worden natuurlijk

). Even lekker een terrasje gepakt. Uiteindelijk toch minimaal 3 uren op de fiets vertoefd en dan ook nog zulke mooie dingen zien. Top!

Om 16.00uur de fiets weer ingeleverd en met de camper verder getrokken. We hadden geluk...de wegen die afgesloten waren, waren sinds vandaag geopend. Deze wegen zijn afgesloten van november tot en met mei in verband met sneeuwval. Dat betekende dus dat we ook naar één van de andere mooiste punten konden rijden: Glacier Point. Na lang beraad kwamen we erachter dat dit gletsjer punt moest betekenen. Nou de sneeuw mocht dan op de weg verdwenen zijn...langs de kanten en op de heuvels kon je nog minimaal op de ski's je reis voortzetten. En het was echt smal en eng...brrrr (vooral Jorina had daar last van...gelukkig maar). De weg tot dat punt was ook nog eens 16 mijl (=ongeveer 25km). Nahh ja...uiteindelijk na een uur kwamen we aan. We hoopten dat het dan ook wel de moeite waard zou zijn en...dat was het! Amazing!

En nu datzelfde stuk nog terug ook. Het is uiteindelijk goed gekomen. Het was pas 20.30uur voordat we uiteindelijk op de camping aankwamen. Onderweg nog even wat boodschappen gedaan. De winkels zijn hier gewoon open tot ‘midnight'...en dat op zaterdagavond. Nog even snel wat gegeten en nu aan het uitblussen bij een kampvuurtje...life's good! Morgen relaxen lijkt ons wel eenchill plan.